Wij hebben al op heel veel verschillende manieren door Azië gereisd. Met de trein, bus, minivan, boot… Noem het maar op. Allemaal erg gaaf en goed te doen. Maar soms wil een mens wat anders. En anders, dat kregen we! Lees hier over mijn ervaringen met de geweldige Hai Van Pass.

Onze ervaringen met de Hai Van Pass
Tussen de steden Hoi An en Hue kun je super makkelijk met een scooter naar de volgende plek reizen. En laat Hue nou net onze volgende bestemming zijn… Je hebt de keuze tussen een recht-toe-recht-aan snelweg (saai) of je kunt je een stuk laten meevoeren de bergen door. Dit gedeelte over de bergen wordt de Hai Van Pass genoemd. Drie keer raden waar wij voor gingen…
De Hai Van Pass is een route van zo’n 21 kilometer lang. De slingerende bochten en vele uitzichtpunten worden door velen gezien als een van de hoogtepunten door Vietnam. Daarbij is de Hai Van Pass door de heren van Top Gear bestempeld als ‘een van de beste kustwegen ter wereld’. Zeg nou zelf, dan wil je dit toch ook zelf ervaren?!
Je moet overigens wel zelf stoppen langs de kant van de weg voor een mooi uitzicht. Er zijn geen specifieke uitzichtpunten op deze Pass.


Basketbal te koop?
We hebben bij ons hostel voor 400.000 VND een scooter gehuurd voor een one-way trip. We hebben hiervoor wat meer betaald om zo onze bagage (2 grote backpacks) over te laten brengen met een busje. Heerlijk, nu hoefden we die niet zelf te vervoeren!
Victor had in eerste instantie zijn basketbal bij de bagage gelaten om in het busje te vervoeren. Degene die onze spullen zou brengen was alleen wel heel gretig naar de bal aan het kijken. Tot twee keer toe vroeg hij aan Victor of de bal echt niet te koop was? Dus toen besloten we de basketbal maar in het zitvak van de scooter mee te nemen. We wilden niet dat bij aankomst de bal opeens ‘kwijt’ zou zijn. Helaas betekende dit wel dat we onze kleine rugzak de hele tijd op ons rug moesten houden. Ik kan je vertellen, dat ga je na een tijd voelen. Au!

Cruisen op de scooter
Omdat ik de enige ben van ons tweeën met een internationaal rijbewijs (en we in Mui Ne een fikse boete gehad hebben) heb ik het eerste gedeelte voornamelijk gereden. Dit was zo gaaf om te doen! Lekker een beetje cruisen (op een goed onderhouden weg) terwijl je langs de zee rijdt. Na zo’n 40 kilometer rijden was ik het enigszins zat en wisselden we van plek. Nu begon ook het allervetste gedeelte van de trip, de Hai Van Pass!

Poncho’s aan!
Terwijl we de pas aan het rijden waren, besloot het weer zich van zijn slechtste kant te laten zien. Het ging me toch een partij regenen, niet normaal! Gelukkig had ik onze poncho’s in de handbagage gestopt en konden we zonder problemen doorrijden.
Door de combinatie van regen, mist en wolken kreeg de pass iets mystieks en magisch over zich heen. Dat had ik niet willen missen. Als ik de foto’s vergelijk met die van anderen (op zonnige dagen) ben ik stiekem wel blij dat wij zo’n grimmige dag hadden. Op de top van de pass zijn we gestopt om een aantal foto’s te nemen van het uitzicht en een bunker te bekijken.
Na deze stop begon de weg weer flink te dalen en voor we het wisten reden we weer beneden aan de berg! Alleen moesten we toen nog wel een flink eind rijden naar Hue. Zo’n 70 kilometer om precies te zijn! Normaal is dit al veel, maar helaas bleef het maar regenen. Ik denk dat we wel zo’n vijf uur achtereen in de regen hebben gereden. Ik kon dan ook niet wachten tot ik een warme douche kon nemen en onder de dekens kon kruipen. Maar eind goed, al goed: we hebben veilig ons hostel bereikt en zijn niet eens verkouden geworden.
De Hai Van Pass is een van mijn meest vette ervaringen die ik tijdens deze reis heb gehad. Mocht je in Vietnam zijn of nog heen gaan: dit is iets wat je niet wilt missen! Zelfs al regent het pijpenstelen.

