We zijn 6 dagen in de hoofdstad van Laos geweest en ik moet zeggen: wat een verschil met Vang Vieng! Ik vond het een prima plek om te vertoeven. Heb je niet veel tijd? Dan raad ik je aan om niet al te lang in deze hoofdstad te blijven. Deze blog gaat over de (slopende) reis naar Vientiane toe en onze ervaringen.
Goedkoop = duurkoop?
De reis naar Vientiane was me er eentje! We hadden bij ons hotel in Vang Vieng geboekt, wat ons 50.000 LAK per persoon kostte. Dat vond ik best gek want voor de rit van Luang Prabang naar Vang Vieng hadden we 120.000 LAK per persoon betaald en qua reistijd leek het niet zoveel te verschillen. Maar; met goedkoper reizen heb ik geen probleem!
Nou dat hebben we geweten… We werden een halfuur later dan afgesproken opgehaald bij ons hotel door een open bus (visualiseer je een uit de kluwen gegroeid golfkarretje). Dit zorgde voor de nodige verwarring. Gingen we met deze bus reizen naar Vientiane? Was dit een soort tussenrit? Gelukkig hadden we snel een antwoord op deze vragen, want aan het einde van de straat konden we alweer uitstappen bij een reisbureau. Beetje onnodig om ons hiervoor van ons hotel op te halen, maar oké. Toen de daadwerkelijke minivan er was, reed de chauffeur nog zo’n anderhalf uur (!) door Vang Vieng om te checken bij álle andere reisbureaus of er nog toeristen op te halen waren. En mocht je denken dat Vang Vieng heel groot is, dat is het niet. Je begrijpt, dit zorgde voor de nodige frustratie.
On the road
Uiteindelijk waren we on the road, op naar nieuw avontuur! We hadden deze rit (om 9:30 uur) speciaal genomen, omdat we dan afgezet zouden worden in het stadscentrum van Vientiane. Zouden. Want zo’n tien kilometer vóór we het centrum van Vientiane bereikten, stopte de minivan. We kregen te horen dat dit het einde was. En uiteraard stonden overal hongerige tuktuk drivers te wachten die ons voor belachelijke prijzen wel naar het centrum wilden brengen (30.000 LAK per persoon). Gelukkig stond er achteraf ook een lokale bus waar je voor 5000 LAK naar het centrum kon. Die namen we uiteraard!
AirBnB beginnersfout 101
Eenmaal in het stadscentrum werden we (weer) opgewacht door hongerige tuktuk drivers die ons naar ons ‘hotel’ wilden brengen. We hadden alleen een probleem. We hadden een AirBnB geboekt, maar hadden niet het adres gekregen. Ook hadden we geen internet of beltegoed om contact op te nemen. Sta je dan!
We zijn uiteindelijk naar een toerist office gelopen, aangezien niemand wist waar het adres van de Airbnb was of ons niet verstond. Tien minuten voor sluitingstijd kwamen we aan en hebben ze de AirBnB verhuurder voor ons gebeld. Guess what? We konden weer helemaal terug lopen naar het beginpunt, want ons adres lag om de hoek van de plek waar we afgezet waren! Beetje jammer, want het was een pittige wandeling met de backpacks. Maar: het was ook een goede workout na een hele dag stil zitten.
De Lonely Planet afvinken
Vientiane is een stad met een aantal dingen die leuk zijn om gezien te hebben. Eigenlijk hebben we alles gedaan wat online en in de Lonely Planet aangeraden wordt. Dus wat hebben we zoal gedaan? Nou… een hoop! We zijn naar de Wat Si Saket geweest, hebben de Patuxai en Pha That Luang bezocht, zijn naar het Buddah park gegaan en hebben het COPE center bezocht. Oh en we zijn wezen bowlen.
Een aanrader: het boeddha park
Het Boeddha Park is een park vol met Boeddhistische en Hindoeïstische beelden. Je moet er wel even voor rijden, want het park ligt zo’n 25 kilometer buiten de stad. We hebben dus een scooter gehuurd, wat ons 60.000 LAK kostte. Helaas moesten we ook een paspoort inleveren. Eerst waren we hier fel op tegen, maar anders is het niet mogelijk om een scooter in Laos te huren.
Het Boeddha park vond ik prachtig! Er waren hele gekke beelden bij die ik niet in de rest van Azië gezien heb. Ook kon je in het park op een groot bouwwerk klimmen, waarbinnen nog veel meer Boeddha beelden verscholen zaten. Eenmaal op de top had je een prachtig uitzichtpunt, al kon ik er niet optimaal van genieten. Stiekem had ik een beetje last van hoogtevrees. Desondanks een aanrader!
Geschiedenis les volgen bij het Cope Center
Het COPE center is een klein museum over de gevolgen van de tweede Indochina oorlog. Tegelijkertijd is het een goed doel, want ze verzorgen prothetische ledematen en revalidatie aan mensen die het niet kunnen betalen. Mocht je in Vientiane zijn, dan vind ik dat je langs dit museum zou moeten, omdat het een hele andere kant van Laos laat zien. Nog uitgebreider dan het UXO museum in Luang Prabang geeft dit museum weer wat de gevolgen zijn van de bombardementen tijdens de oorlog.
Houd je van docu’s? Goed nieuws! Er zijn zo’n 10 verschillende documentaires te bekijken. Je hoeft alleen maar te vragen of ze de juiste docu voor je op willen zetten. Wij hebben een documentaire gekeken over de verschillende landen waarin clusterbommen gebruikt zijn. Dit maakte diepe indruk op me. Het museum is gratis om te bezoeken, maar donaties worden zeer op prijs gesteld.
s ‘Avonds gingen wij terug hierheen, omdat Victor een basketbal zaal ontdekt had waar hij graag wilde spelen. We kregen hier goedkeuring voor, want deze zaal is eigenlijk voor de ‘disabled’. Het was erg rustig, volgens mij omdat het weekend was, maar er liepen wel een paar mensen rond. Ik kwam in contact met een man die al twee jaar op het terrein van COPE woonde en van hun revalidatie kreeg. Hij vertelde me dat er wel honderd (!) mensen op het terrein woonden. Bijzonder!
Bowlen tussen de locals
We zijn wezen bowlen in de meest armzalige bowlingzaal die we ooit gezien hebben. Onze bowlingbaan had zware kuren en er moest om de zoveel keer op de ‘reset’ knop gedrukt worden door het personeel zodat we verder konden spelen. Maar: bowlen is bowlen en het was geweldig! Voor 13000 LAK per persoon kon je tien rondes (één potje) bowlen. Persoonlijk vraag ik me af of het niet 13000 LAK per potje was en we lichtelijk opgelicht zijn, maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb namelijk zelfs een strike gegooid!
Leuk, maar geen speciale ervaringen in Vientiane
In Viantiane zijn we verder naar de Wat Si Saket tempel gegaan. Dit is de oudste en bekendste tempel in Vientiane. Ik vond het wel mooi, maar andere tempels hebben meer indruk op mij gemaakt. Persoonlijk vond ik dit niet een tempel die je gezien moét hebben.
Vervolgens gingen we naar de Patuxai. De Patuxai is de Laotiaanse versie van de Arc d’Triompf. Laos is een hele lange tijd een kolonie van Frankrijk geweest en op dit soort momenten merk je dat weer goed. Jammer genoeg konden we niet naar boven klimmen om het uitzicht te bekijken. Normaal gesproken kan dit trouwens wel. Misschien lag het aan het tijdstip dat we er waren?
Ook leuk om te weten: de Patuxai is gebouwd is met cement dat een cadeau van de Amerikanen was. Dit was eigenlijk bedoeld was voor een luchthaven, maar die is er nooit gekomen. De Patuxai is ook nooit helemaal afgemaakt. Nu zijn sommige delen super gedetailleerd en andere delen een blok beton. Vooral s’ avonds vind ik een bezoekje aan de Patuxai de moeite waard. Dan is de belichting prachtig en komt het echt tot leven.
Niet het geld waard
De Pha That Luang hebben we eerlijk gezegd niet bezocht, maar van een afstandje gezien. Het kostte namelijk 20.000 LAK om binnen te gaan en dat vonden we het niet zozeer waard. De Pha That Luang is eigenlijk een massief gouden monument, dat vooral voor de bevolking veel betekenis heeft. Je ziet het gebouw ook op de geldbiljetten terug. Locals proberen hier geld te verdienen aan toeristen door bijvoorbeeld kleine vogeltjes te vangen die je dan weer vrij kunt laten. Dit zou ‘geluk’ brengen.
We hebben geweldige ervaringen opgedaan in Vientiane. Nu is het op naar nieuw avontuur: Cambodja!
